Ouders vinden het verschrikkelijk en zijn vaak zelf angstig om hun kinderen te vertellen dat ze gaan scheiden: ze vrezen het verdriet en mogelijks verwijten en lastige vragen van hun kroost. Het liefst van al willen ze hen deze pijn besparen. Dit is vaak de reden waarom ouders geen of weinig uitleg geven bij hun beslissing of waarom ze niet durven stilstaan bij het verdriet van hun kinderen. Inderdaad: het is voor kinderen vaak een schok, dat hun veilige en vertrouwde wereld zal verdwijnen. School, vrienden, hobby's, zelf kunnen fietsen naar scouts....het is hun allemaal niet zo duidelijk hoe dat dan verder moet. Kinderen zijn echt wel in staat om heel wat veranderingen, zoals een echtscheiding, in hun leven te verwerken. Hierin is net de manier waarop jullie de boodschap vertellen en hoe je hun emoties opvangt belangrijk. Wanneer kinderen geen goeie uitleg krijgen, (kind niveau aangepast aan de leeftijd ) gaan zij soms zelf een antwoord verzinnen en dat is toch wel te vermijden.
Hoe je het vertelt is persoonlijk en elk ouderpaar heeft zo zijn manier van aanpak en verwoording. Wat vaak de boodschap brengen vergemakkelijkt:
Vertel samen over de scheiding. Het is belangrijk om samen het besluit van de scheiding aan de kinderen te vertellen. Best vertel je de boodschap zo rustig mogelijk. Maar je hoeft je emoties niet te verstoppen. Je mag ook troost van je kind accepteren. Tracht wel je emoties weer onder controle te krijgen. • Leg uit waarom jullie scheiden. Vertel in duidelijke taal waaróm jullie uit elkaar gaan. Gebruik eenvoudige woorden. Vertel bijvoorbeeld: 'Papa en mama kunnen niet meer bij elkaar wonen. Dat komt omdat ze altijd ruzie maken. Die ruzie maakt ons allebei verdrietig. Als papa (of mama) ergens anders gaat wonen, hebben we niet zoveel ruzie meer.’ Zo weten kinderen dat jullie problemen hadden die jullie niet opgelost kregen door te praten en het bij te leggen, en dat niet zij de oorzaak zijn. Spreek best op voorhand af wat je wel of niet gaat zeggen. Laat hen hun emoties tonen - Zorg dat je kind alle eigen gevoelens en onzekerheden kan uiten, zolang het zichzelf of anderen geen pijn doet. Als je kind alleen wil zijn of wil spelen, laat het dan toe. Maar best blijven beide ouders de gehele dag aanwezig, zodat ze aanspreekbaar zijn voor de kinderen. Je kind mag vragen stellen: stimuleer het om dat te doen. Soms kan het helpen om samen met je kind kinderboeken te lezen over scheiding. Hierdoor help je hen om tot vragen te komen en tot gesprek te komen over zorgen waar zij mee zitten. Oudere kinderen hebben vaak meer tijd nodig om aan de nieuwe situatie te wennen, aan hen vertel je het best 2 à 3 maand voordat de ouder vertrekt! Betrek ze bij het 'kiezen' van hun nieuwe kamer(s) -
Het terug inrichten van een eigen nestje waar ze zich kunnen terugtrekken, veilig voelen, hun emoties mogen beleven is belangrijk voor hun 'aanvaarding'.
Let op met 'overdaad' : ga niet tegen elkaar opboksen met luxe en extra spelen en dingen...de lijn tussen verwennen en iets extra's is op zo'n moment vaak dun;
Aarzel niet om hulp in te schakelen bij het verwerkingsproces van je kind. Kindtherapeuten, tolken en meer lichaamsgerichte therapiën kunnen helpen.
Vraag ook meer info over het Mattenspel (zie ook over)
Annemiek
Comments